środa, 14 listopada 2012

    Gorąco polecam wypowiedź ks. Kneblewskiego na temat łaciny. Wielu pewnie powie nihil novi, ale dobrze byłoby pokazywać ten film ludziom, którzy nadal twierdzą, że ten martwy język umarł już tak dawno, że nie da się go wskrzesić (nawet w Kościele).


czwartek, 25 października 2012

Módlmy się za Iuventutem , polecajmy je Panu w tej końcówce października przez ręce Niepokalanej aby Pan błogosławił temu dziełu . Maryjo Królowo Różańca Świętego , módl się za nami którzy się do Ciebie uciekamy !

poniedziałek, 15 października 2012

Msza Requiem 


Serdecznie zapraszamy na Mszę Requiem , która odbędzie się dnia 03.11 o godz. 15 w Kolegiacie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa we Wrzeszczu . 

piątek, 5 października 2012

Są wspólnotą wiernych, których urzekło piękno i bogactwo starej formuły Mszy świętej. Połączyło zaś umiłowanie Boga i Kościoła.
  Msza trydencka to urzekające misterium, w którym każdy ma szansę uczestniczyć
Urzeczeni starą formą Moje spotkanie z Mszą trydencką zaczęło się, kiedy w internecie odkryłem, że jest taka forma i że można w niej uczestniczyć. Za pierwszym razem niewiele rozumiałem, a mimo tego mogłem odczuć świętość tych wspaniałych tajemnic, które dzieją się na ołtarzu – wspomina Paweł, miłośnik nadzwyczajnej formy sprawowania Mszy świętej. – Podczas jednej z kolejnych Eucharystii postanowiłem służyć przy ołtarzu. Msza trydencka jest wspaniałym duchowym przeżyciem misterium Chrystusa, odkrywam to coraz bardziej, posługując kapłanowi jako ministrant. Trzon tej wspólnoty stanowią młodzi ludzie, w większości studenci, choć na Msze św. odprawiane przez posługujących im kapłanów przychodzi i młodzież, i osoby starsze. – Nie ograniczamy się i nie chcemy być zamkniętą, skupioną na sobie grupą – mówi Agnieszka. – Msza trydencka jest dla wszystkich. Tak samo jak znane powszechnie Msze odprawiane w nowej formie.

poniedziałek, 1 października 2012

01.10 Święto bł. Jana z Dukli Wyznawcy  

Jan z Dukli (ur. ok. 1414 w Dukli, zm. 29 września 1484 we Lwowie) – polski święty katolicki, pustelnik, franciszkanin, pod koniec życia w surowszej gałęzi zakonu: bernardynach.

Jan urodził się w Dukli w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w rodzinnym mieście, a później w Krakowie. W młodości przebywał w pustelni na wzgórzu Zaśpit w Trzcianie koło Dukli. Opuściwszy pustelnię (ok. 1434) wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych – franciszkanów. Studiował w Krakowie. W zakonie pełnił funkcję gwardiana klasztoru w Krośnie w l.1438-1440, gdzie rozbudował świątynię, oraz od r. 1444 we Lwowie i ze względu na swe predyspozycje kaznodziei (w klasztorach franciszkańskich, zgodnie z poleceniem założyciela św. Franciszka z Asyżu, kaznodziejami mogli być tylko wybitnie zdolni i urobieni wewnętrznie kapłani). Pełnił też urząd kustosza kustodii - przełożonego franciszkańskiego okręgu lwowskiego.

W wieku 60 lat przeszedł do surowszej gałęzi Zakonu, zwanej w Polsce bernardynami (od imienia św. Bernardyna ze Sieny). Pełnił tam również funkcje kaznodziei i spowiednika w klasztorach w Poznaniu i Lwowie. Pod koniec życia poważnie chorował i utracił wzrok. Zmarł i został pochowany we Lwowie w tamtejszym kościele bernardyńskim. Obecnie główne relikwie znajdują się w rodzinnej Dukli.


Wspomnienie św. Remigiusza Wyznawcy .

Święty Remigiusz (ur. 437 w Cerny-en-Laonnois , zm. 13 stycznia 533) – biskup Reims, święty Kościoła katolickiego, apostoł Franków.

Za miejsce narodzin Remigiusza uważa się miejscowość Cerny-en-Laonnois niedaleko miasta Laon we Francji. Jego ojcem był podobno Emilius (Aemilius), hrabia laoński, a matką – św. Celina, córka namiestnika Galii - Syagriusza z Soissons (dowódcy rzymskich wojsk i namiestnika Galii) lub Jovina z Reims[1].

Remigiusz uczył się w Reims i wkrótce, mając dwadzieścia dwa lata został wybrany biskupem. Papież Hormistas (według innych źródeł Symmachus) przyznał mu tytuł wikariusza Rzymu w królestwie Chlodwiga, którego ochrzcił w 496 w Boże Narodzenie.

Święty Remigiusz jest uważany za apostoła Franków.


Święto 3 klasy .
Kolor szat : biały .

piątek, 28 września 2012

29.09  Święto św. Michała Archanioła.

Archanioł Michał, hebr. מיכאל [Mîchā’ēl], gr. Μιχαήλ [Michaél], łac. Míchaël, arab. ميخائيل [Mika'il], cs. Archistratig Michaił – w religii chrześcijańskiej jeden z archaniołów, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Hebrajskie imię Mika'el znaczy któż jak Bóg. Według tradycji chrześcijańskiej i żydowskiej, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i nakłonił do buntu 1/3 aniołów, Michał miał wystąpić jako pierwszy przeciwko niemu z okrzykiem: "Któż jak Bóg!"

W Nowym Testamencie pojawia się jako stojący na czele hufców niebieskich, zwycięsko walczący z szatanem i jego zwolennikami (Jud 9; Ap 12,7). W niektórych pismach wczesno-chrześcijańskich, zależnych od apokaliptyki żydowskiej, Michał bywa utożsamiany z Jezusem[1]. U pisarzy kościelnych uchodzi za księcia aniołów, archanioła, któremu Bóg powierza zadania wymagające szczególnej siły. Wstawia się u Boga za ludźmi, jest aniołem stróżem ludu chrześcijańskiego. Stoi u wezgłowia umierających, którym następnie towarzyszy w drodze do wieczności. Łączy się z tym jego patronat nad kaplicami cmentarnymi. Artyści przedstawiają go z wagą do odmierzania dobrych uczynków. Zaś symbolem dobrych uczynków jest złoto i dlatego jest też patronem złotników i rytowników. Kult religijny św. Michała istnieje nieprzerwanie od początku chrześcijaństwa. Innym atrybutem archanioła Michała jest ognisty miecz. Najsławniejszą budowlą wzniesioną ku jego czci jest kościół i klasztor na Mont Saint-Michel, miejsce pielgrzymkowe oraz Monte Sant'Angelo Monte Gargano (Włochy).

Śpiewy Graduale Romanum (1961r.) strona 607:
Introit : Benedicte Dominum 
Graduał : Benedicte Dominum omnes Angeli 
Alleluia 
Offertorium : Stetit Angelus
Communio : Benedicte omnes Angeli 

Święto 1 klasy .  
Kolor szat : biały . 

czwartek, 27 września 2012

Dziś święto św. Wacława Księcia i Męczennika .

Był synem księcia Wratysława I  i pogańskiej księżniczki Drahomiry. Gdy Wacław miał trzynaście lat, Wratysław I zmarł, a jego wychowaniem w duchu chrześcijańskim zajęła się babka, późniejsza święta Ludmiła, a nie matka, która wychowywała jego młodszego brata Bolesława. Około roku 925 Wacław rozpoczął rządy w kraju, wygnał z niego Drahomirę i Bolesława, i rozpoczął proces ugruntowania chrystianizacji Czech – wtedy właśnie wzniesiono romańską rotundę, której pozostałości znajdują się obecnie pod katedrą św. Wita na Hradczanach w Pradze.

Wzrost znaczenia chrześcijaństwa skutkował zbliżeniem Czech do Cesarstwa Niemieckiego, a to było sprzeczne z interesami czeskiej pogańskiej elity, co ostatecznie doprowadziło do rebelii pogańskiej oraz zamachu Bolesława na życie brata – Wacława. Według podań w 929 w mieście Stará Boleslav Wacław został zamordowany u wrót kościoła. Wkrótce został uznany świętym jako męczennik.

O Wacławie mówią utwory hagiograficzne m.in. Druhá staroslověnská legenda o sv. Václavu (Kniha o rodu a utrpení svatého Václava). Według autora tej legendy został Wacław zmuszony obcować z kobietą i spłodził z nią syna o imieniu Zbrasłav. Żona Wacława była niewierna z jego własnym sługą. Wacław ponoć ich przyłapał na gorącym uczynku. Nie kazał ich jednak stracić, lecz wybaczył i szlachetnie sam udzielił im ślubu.


Śpiewy Graduale Romanum (1961r.)  strona [10]
Introit : In virtute tua
Graduał : Beatus Vir
Alleluia : [17] , [5] kolejno
Offertorium : Gloria et honore [2]
Communio : Qui vult venire post me
Kyriale :
Msza XII  (Pater cuncta) - In Festis Semiduplicibus I
Msza XIII  (Stelliferi Conditor orbis) - In Festis Semiduplicibus II


Święto 3 klasy .
Kolor szat : czerwony .

MISSA TRIDENTE

Msze Święte w nadzwyczajnej formie Rytu Rzymskiego:

-w niedziele o godz. 19:15 w kościele pw. Św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku-Brzeźno
-w każdy ostatni czwartek miesiąca o godz. 19:15 w kościele pw. Zesłania Ducha Świętego, ul. Kujawska 50/52

Spotkania piątkowe .

Zapraszamy na spotkania piątkowe grupy Iuventutem na godz. 9.30 .