czwartek, 25 października 2012
poniedziałek, 15 października 2012
piątek, 5 października 2012
Są wspólnotą wiernych, których urzekło piękno i bogactwo starej formuły Mszy świętej. Połączyło zaś umiłowanie Boga i Kościoła.
Msza trydencka to urzekające misterium, w którym każdy ma szansę uczestniczyć
Moje spotkanie z Mszą trydencką zaczęło się, kiedy w internecie odkryłem, że jest taka forma i że można w niej uczestniczyć. Za pierwszym razem niewiele rozumiałem, a mimo tego mogłem odczuć świętość tych wspaniałych tajemnic, które dzieją się na ołtarzu – wspomina Paweł, miłośnik
nadzwyczajnej formy sprawowania Mszy świętej. – Podczas jednej
z kolejnych Eucharystii postanowiłem służyć przy ołtarzu. Msza trydencka
jest wspaniałym duchowym przeżyciem misterium Chrystusa, odkrywam
to coraz bardziej, posługując kapłanowi jako ministrant. Trzon tej
wspólnoty stanowią młodzi ludzie, w większości studenci, choć na Msze
św. odprawiane przez posługujących im kapłanów przychodzi i młodzież,
i osoby starsze. – Nie ograniczamy się i nie chcemy być zamkniętą,
skupioną na sobie grupą – mówi Agnieszka. – Msza trydencka jest dla
wszystkich. Tak samo jak znane powszechnie Msze odprawiane w nowej
formie.
poniedziałek, 1 października 2012
01.10 Święto bł. Jana z Dukli Wyznawcy
Jan z Dukli (ur. ok. 1414 w Dukli, zm. 29 września 1484 we Lwowie) – polski święty katolicki, pustelnik, franciszkanin, pod koniec życia w surowszej gałęzi zakonu: bernardynach.
Jan urodził się w Dukli w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w rodzinnym mieście, a później w Krakowie. W młodości przebywał w pustelni na wzgórzu Zaśpit w Trzcianie koło Dukli. Opuściwszy pustelnię (ok. 1434) wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych – franciszkanów. Studiował w Krakowie. W zakonie pełnił funkcję gwardiana klasztoru w Krośnie w l.1438-1440, gdzie rozbudował świątynię, oraz od r. 1444 we Lwowie i ze względu na swe predyspozycje kaznodziei (w klasztorach franciszkańskich, zgodnie z poleceniem założyciela św. Franciszka z Asyżu, kaznodziejami mogli być tylko wybitnie zdolni i urobieni wewnętrznie kapłani). Pełnił też urząd kustosza kustodii - przełożonego franciszkańskiego okręgu lwowskiego.
W wieku 60 lat przeszedł do surowszej gałęzi Zakonu, zwanej w Polsce bernardynami (od imienia św. Bernardyna ze Sieny). Pełnił tam również funkcje kaznodziei i spowiednika w klasztorach w Poznaniu i Lwowie. Pod koniec życia poważnie chorował i utracił wzrok. Zmarł i został pochowany we Lwowie w tamtejszym kościele bernardyńskim. Obecnie główne relikwie znajdują się w rodzinnej Dukli.
Wspomnienie św. Remigiusza Wyznawcy .
Święty Remigiusz (ur. 437 w Cerny-en-Laonnois , zm. 13 stycznia 533) – biskup Reims, święty Kościoła katolickiego, apostoł Franków.
Za miejsce narodzin Remigiusza uważa się miejscowość Cerny-en-Laonnois niedaleko miasta Laon we Francji. Jego ojcem był podobno Emilius (Aemilius), hrabia laoński, a matką – św. Celina, córka namiestnika Galii - Syagriusza z Soissons (dowódcy rzymskich wojsk i namiestnika Galii) lub Jovina z Reims[1].
Remigiusz uczył się w Reims i wkrótce, mając dwadzieścia dwa lata został wybrany biskupem. Papież Hormistas (według innych źródeł Symmachus) przyznał mu tytuł wikariusza Rzymu w królestwie Chlodwiga, którego ochrzcił w 496 w Boże Narodzenie.
Święty Remigiusz jest uważany za apostoła Franków.
Święto 3 klasy .
Kolor szat : biały .
Jan z Dukli (ur. ok. 1414 w Dukli, zm. 29 września 1484 we Lwowie) – polski święty katolicki, pustelnik, franciszkanin, pod koniec życia w surowszej gałęzi zakonu: bernardynach.
Jan urodził się w Dukli w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w rodzinnym mieście, a później w Krakowie. W młodości przebywał w pustelni na wzgórzu Zaśpit w Trzcianie koło Dukli. Opuściwszy pustelnię (ok. 1434) wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych – franciszkanów. Studiował w Krakowie. W zakonie pełnił funkcję gwardiana klasztoru w Krośnie w l.1438-1440, gdzie rozbudował świątynię, oraz od r. 1444 we Lwowie i ze względu na swe predyspozycje kaznodziei (w klasztorach franciszkańskich, zgodnie z poleceniem założyciela św. Franciszka z Asyżu, kaznodziejami mogli być tylko wybitnie zdolni i urobieni wewnętrznie kapłani). Pełnił też urząd kustosza kustodii - przełożonego franciszkańskiego okręgu lwowskiego.
W wieku 60 lat przeszedł do surowszej gałęzi Zakonu, zwanej w Polsce bernardynami (od imienia św. Bernardyna ze Sieny). Pełnił tam również funkcje kaznodziei i spowiednika w klasztorach w Poznaniu i Lwowie. Pod koniec życia poważnie chorował i utracił wzrok. Zmarł i został pochowany we Lwowie w tamtejszym kościele bernardyńskim. Obecnie główne relikwie znajdują się w rodzinnej Dukli.
Wspomnienie św. Remigiusza Wyznawcy .
Święty Remigiusz (ur. 437 w Cerny-en-Laonnois , zm. 13 stycznia 533) – biskup Reims, święty Kościoła katolickiego, apostoł Franków.
Za miejsce narodzin Remigiusza uważa się miejscowość Cerny-en-Laonnois niedaleko miasta Laon we Francji. Jego ojcem był podobno Emilius (Aemilius), hrabia laoński, a matką – św. Celina, córka namiestnika Galii - Syagriusza z Soissons (dowódcy rzymskich wojsk i namiestnika Galii) lub Jovina z Reims[1].
Remigiusz uczył się w Reims i wkrótce, mając dwadzieścia dwa lata został wybrany biskupem. Papież Hormistas (według innych źródeł Symmachus) przyznał mu tytuł wikariusza Rzymu w królestwie Chlodwiga, którego ochrzcił w 496 w Boże Narodzenie.
Święty Remigiusz jest uważany za apostoła Franków.
Święto 3 klasy .
Kolor szat : biały .
Subskrybuj:
Posty (Atom)